Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2007

Sweet intoxication!



Ορισμένες μουσικές είναι εξαρτησιογόνες. Τις βάζεις στο repeat και δεν τις χορταίνεις· κι όταν «φτιαχτείς», θέλεις κι άλλες, κι άλλες – εφάμιλλες ή πιο ισχυρές. Γίνεσαι ένας τοξικομανής· γιατί οι «ουσίες» της μουσικής είναι γλυκιές και άκρως τοξικές! Μεταλλάσσουν ανεπιστρεπτί την καρδιά σου, την ψυχή και το μυαλό σου... Τίποτα πια δε φαίνεται ίδιο!

Κάποια στιγμή, οι «μουσικές ουσίες» που μπορείς να προμηθευτείς δεν αρκούν και αρχίζεις τις δημιουργικές προσμίξεις και τις αλχημείες. Φτιάχνεις τις δικές σου παραλλαγές, ελπίζοντας να σε «ανεβάσουν» το ίδιο – αν όχι καλύτερα.

Δεν είναι πάντα πρωτότυπα αυτά τα παρασκευάσματα· πολλές φορές θυμίζουν γεύσεις με τις οποίες είσαι πολύ δεμένος. Αλλά τι σε νοιάζει! Σκοπός είναι να φτιάξεις μια «μουσική δόση» που θα σε πάει «αλλού»!!!

Κι όπως είσαι ον κοινωνικό, θέλεις αυτές τις «δόσεις» να τις μοιράζεσαι, είτε τις βρήκες έτοιμες είτε τις έφτιαξες μόνος σου. Θέλεις εκείνοι που αγαπάς και που μοιράζεσαι μαζί τους το ίδιο πάθος να γεύονται την ίδια ευφορία με σένα. Χαρίζεις τις «δόσεις» σου – μερικές φορές τις πουλάς· για ν' αγοράσεις άλλες ή για να επιβιώσεις (...).

Το παράξενο της υπόθεσης είναι ότι, εάν βάλεις κάτω και αναλύσεις αυτές τις «ουσίες», κάποιες φορές συναντάς πολυσύνθετες ενώσεις κι άλλες πάλι τα πιο απλά και συνηθισμένα υλικά! Κι όμως, το αποτέλεσμα που επιφέρουν είναι συχνά ισοδύναμο! Τι να 'ναι άραγε αυτό που τις κάνει εξίσου εθιστικές...;

Δεν ξέρω σίγουρα. Μάλλον είναι η ειλικρίνεια που μεταδίδουν. Μάλλον το ότι μεταδίδουν κάτι. Μάλλον το ότι δε φτιάχτηκαν για την ανάγκη της δημιουργίας, αλλά για να δημιουργήσουν —ή να βγάλουν στην επιφάνεια— μια ανάγκη· την ανάγκη της επικοινωνίας με τους άλλους· την ανάγκη της επικοινωνίας με τον εαυτό μας.

_______

Το παραπάνω κείμενο γράφτηκε με αφορμή μια συζήτηση στο ιστολόγιο του συνθέτη dsyk. Ο τίτλος “Sweet intoxication!” («γλυκιά τοξίνωση!») είναι δανεισμένος από στίχο του δημοφιλούς μιούζικαλ «Το Φάντασμα της Όπερας».


Andrew Lloyd Webber: The Music of the Night
[The Phantom of the Opera (1986)]

Scene 5
BEYOND THE LAKE THE NEXT MORNING

(Finally they arrive in the PHANTOM'S lair. Downstage
The candles in the lake lift up revealing giant
Candelabrums outlining the space. The boat turns into a
Bed. There is a huge pipe organ. The PHANTOM sits at
The organ and takes over the accompaniment)

PHANTOM
I have brought you
To the seat of sweet
Music's throne...
To this kingdom
Where all must pay
Homage to music...
Music...

You have come here,
For one purpose,
And one alone...
Since the moment
I first heard you sing,
I have needed
You with me,
To serve me, to sing,
For my music...
My music...

(changing mood)

Night-time sharpens,
Heightens each sensation...
Darkness stirs and
Wakes imagination...
Silently the senses
Abandon their defences...

Slowly, gently
Night unfurls its splendour...
Grasp it, sense it -
Tremulous and tender...
Turn your face away
From the garish light of day,
Turn your thoughts away
From cold, unfeeling light -
And listen to
The music of the night...

Close your eyes
And surrender to your
Darkest dreams!
Purge your thoughts
Of the life
You knew before!
Close your eyes,
Let your spirit
Start to soar!
And you'll live
As you've never
Lived before...

Softly, deftly,
Music shall surround you...
Feel it, hear it,
Closing in around you...
Open up your mind,
Let your fantasies unwind,
In this darkness which
You know you cannot fight -
The darkness of
The music of the night...

Let your mind
Start a journey through a
Strange new world!
Leave all thoughts
Of the world
You knew before!
Let your soul
Take you where you
Long to be!
Only then
Can you belong
To me...

Floating, falling,
Sweet intoxication!
Touch me, trust me
Savour each sensation!
Let the dream begin,
Let your darker side give in
To the power of the music that I write -
The power of the music of the night...

(During all this, the PHANTOM has conditioned
CHRISTINE to the coldness of his touch and her fingers
Are brave enough to stray to his mask and caress it, with
No hint of removing it. The PHANTOM leads her to a
Large mirror from which he removes a dust cover and in
Which we see the image of CHRISTINE, a perfect wax-
Face impression, wearing a wedding gown. CHRISTINE
Moves slowly towards it when suddenly the image thrusts
Its hands through the mirror towards her She faints. The
PHANTOM catches her and carries her to the bed, where
He lays her down.)

PHANTOM
You alone can make my song take flight -
Help me make the music of the night...

6 σχόλια:

  1. Χάρη σε μια επίσκεψη στο Dimoutech εντόπισα τις Ιδανικές Φωνές.

    Παρακολούθησα τα ποστ χωρίς σχόλιο, σήμερα όμως με το Sweet Intoxication δεν άντεξα... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εκείνοι που «δεν αντέχουν» είναι δυο φορές πιο επιθυμητοί εδώ...

    ;-)

    Καλωσόρισες, athanasia!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Να 'στε καλά που με θυμηθήκατε! Ευχές και σε σας, κυρία μου! ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αφού προδόθηκε η γιορτή, χρόνια πολλά και καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μπα... έχει προδοθεί από καιρό...! Ευχαριστώ όλους σας πάντως! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή